معماری زیست محیطی از دهه ۱۹۶۰ آغاز شد و دائماً در حال تکامل و تطبیق خود با شیوههای جدید ساخت و ساز است. این معماری به حفظ و تکمیل عناصر طبیعی در یک منطقه شهری میپردازد، خواه به شکل دیوارهای گیاهپوش ساختمانها باشد یا مجموعه فضاهای سبز در برنامهریزی شهری. افزایش آگاهی در مورد تغییرات اقلیمی و نیاز به راههای جدید برای مبارزه اثرات منفی آن باعث توجه بیشتر به معماری زیست محیطی شده است. قرن ۲۱ شاهد رونق معماری سازگار با طبیعت است، زیرا اهمیت فضاهای سبز در محیطهای شهری نسبت به قبل اهمیت بیشتری پیدا کرده است







